اون روزا ما دلی داشتیم

       واسه مردن جونی داشتیم

                   واسه بردن کسی بودیم

                                         کاری داشتیم

                                                     پاییز و بهاری داشتیم

                                                             تو سرا ما سری داشتیم

                                                                              عشقی و دلبری داشتیم ...

همین که شروع کردم به نوشتن ، ناخودآگاه این آهنگ اومد توی ذهنم و جالبتر اینکه همزمان با تایپ کردن متن این آهنگ ، این یارو زده زیر آواز و هی میگه you are not alone (یکی از آهنگهای گروه مدرن تاکینگ) 

توی این مدت که از وبلاگی ها فاصله گرفته بودم هر آهنگی میشنیدم یاد یکیتون میافتادم ! مثلا آهنگ <ممنونم> و آهنگ <فردا مال ماست> از رضا صادقی منو یاد داداش امین مینداخت چون یه مدت آهنگ وبلاگش همینا بود ، آهنگ <دو پنجره> منو یاد موش موشک به همون دلیل که گفتم ، آهنگهای گوگوش منو یاد ژیگولو و محمد یوسفی ، آهنگ جیپسی کینگ و آهنگ دل من از محسن یگانه منو یاد آق رضا مشتاق ، آهنگهای مدونا منو یاد یوسف ، آهنگ میوه ممنوعه منو یاد اقلیما و آهنگ <گل پری جون> منو یاد دکی جون جوراب مینداخت و میندازه و خواهد انداخت ! و ..

چیزی که از همه بیشتر منو یاد چیزی یا کسی یا جایی میندازه ، موزیک و بو هست !! گاهی شده به خاطر یه ماجرایی به شدت از یه آهنگ بدم اومده مثلا بیشتر آلبومهایی که مربوط به سال ۱۳۷۱ و ۱۳۷۲ میشه رو دوست ندارم .... بعضی بوها منو میبره به گذشته ها ! چند وقت پیش که اومدیم تهران ، یه روز رفتیم کاخهای سعدآباد رو ببینیم ، توی کاخ ملل همه داشتن اتاقها رو میدیدن مبلمان و اثاثه و ... اونوخ منه خل و چل فقط تا جایی که میتونستم سرمو از بالای شیشه ها میبردم تو و بو میکشیدم ! بوی اون اثاثه هاش مثل بوی خونه امون توی ۵ یا شش سالگیم بود بوی قدیما رو میداد .... یا بوی بعضی آدکلن ها هم همینطوره یکی از آدکلن های آرش شوهر خواهرمو خیلی دوست دارم یاد دوران دبیرستانم میافتم و خولاصه ..........

نتیجه اخلاقی : اگه یه بار دیگه وبلاگمو ترکوندم ، باهام به ملایمت رفتار کنین لطفا (بچه گوناه داره یه وخ دیدین به حرف نیومد !!! ) یعنی این شکلی : 

..... !